Pomimo niezaprzeczalnych zalet ekologicznego wodoru, brak infrastruktury oraz wysokie koszty jego produkcji, magazynowania i dystrybucji utrudniają jego powszechne stosowanie. Obecnie jednym ze sposobów na rozpoczęcie korzystania z wodoru jest dodanie go do gazu ziemnego. Do stężenia 20% można wykorzystać istniejące rurociągi bez konieczności wprowadzania większych modyfikacji.
Oprócz dobrej integracji z systemami energii odnawialnej jednostka kogeneracyjna może już częściowo spalać wspomniane paliwo odnawialne, co obok wysokiej sprawności i elastyczności jest jej kolejną niezaprzeczalną zaletą.
Energetyka i przemysł grzewczy w fabrykach opierają się na spalaniu paliw kopalnych. Niestety proces ten w znacznym stopniu przyczynia się do globalnego ocieplenia. Ważnym krokiem w kierunku dekarbonizacji energetyki jest więc wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii. Ich działanie może być jednak niestabilne, gdyż w okresach intensywnego promieniowania słonecznego lub silnych wiatrów dochodzi do nadprodukcji. Rozwiązaniem może być magazynowanie energii w akumulatorach lub technologia „power to gas”, która wykorzystuje nadmiar energii elektrycznej do produkcji tzw. zielonego wodoru. Zielony wodór może być następnie wykorzystywany do generowania energii w okresach jej niedoboru. W ten sposób wodór pełni rolę medium magazynującego.
Wodór jest uważany za paliwo przyszłości – jest dostępny w niemal nieograniczonych ilościach, ma wysoką gęstość energii, a podczas spalania nie wytwarza żadnych emisji. Ponadto oczekuje się, że będzie się on stopniowo upowszechniał w sektorze energetyki, ponieważ ma również silne poparcie polityczne. Wodór nie występuje jednak w naturze jako pierwiastek wysoce reaktywny, dlatego musi być pozyskiwany za pomocą odpowiednich procesów.
Powstaje w wyniku zgazowania węgla brunatnego lub kamiennego, jednak podczas jego produkcji uwalniana jest duża ilość CO2 .
Jest produkowany z gazu ziemnego, a jego produkcja również uwalnia duże ilości CO2 . Jest to najczęściej stosowany model produkcji.
Jest produkowany w taki sam sposób jak wodór szarego typu, ale nie dochodzi do uwolnienia CO2 do atmosfery, ponieważ jest on wychwytywany podczas produkcji.
Powstaje w procesie elektrolizy wody, a do jego produkcji wykorzystuje się wyłącznie energię ze źródeł odnawialnych, co czyni go wodorem najbardziej przyjaznym dla środowiska.
Większość jednostek kogeneracyjnych TEDOM jest gotowa do współspalania mieszaniny wodoru i gazu ziemnego przy maksymalnym stężeniu wodoru wynoszącym 20%. Umożliwia to redukcję emisji CO2 przy wytwarzaniu energii elektrycznej z gazu ziemnego.
Jednostki kogeneracyjne TEDOM zasilane gazem ziemnym są stopniowo testowane, a zmiana paliwa na mieszankę wodorową jest możliwa bez konieczności wprowadzania większych zmian w konstrukcji. Ponadto zmiana paliwa nie powoduje istotnych zmian w parametrach technicznych jednostki kogeneracyjnej. Wszystkie przyszłe projekty będą zawsze oparte na konkretnym rozwiązaniu, którego wykonalność będziemy oceniać indywidualnie.
Jesteśmy w stałym kontakcie z wiodącymi producentami silników, którzy mają już doświadczenie w spalaniu mieszanek wodoru i gazu ziemnego. Nasz dział rozwoju również intensywnie pracuje nad tym zagadnieniem.